რა საუცხოვო გრძნობა ხარ ჩემში,
საოცარია თვალები შენი,
ვარდის სურნელში ხარ შებნეული.
მზერა, ღიმილი, ფიქრი და შიში
რა საუცხოვო გრძნობა ხარ ჩემში.
მინდა გხედავდე, თუნდაც წამებით,
თვალწინ სულ მედგეს შენი ღიმილი.
ცუდი ფიქრია შორით ლოდინი
ვერას მირჩევენ ხენი ძმობილნი.
დარჩენილს მარტო, შენს ღიმილს ვნატრობ
რა საუცხოვო გრძნობა ხარ ჩემში!
სულაც არ მომწონს ცხოვრება შენი,
სულ მეუბნები "ცხოვრებას ვრჩები",
მაინც მიდიხარ, იცი რომ კვდები
და ამ გრძნობისთვის მე არ მინდიხარ,
რა საუცხოვო გრძნობა ხარ ჩემში!

..........................................

მინდა დავწერო რამე,
მაგრამ გამიქრა მუზა,
ფანქარი ხელში ავიღე,
ირგვლივ ყველაფერი დუმდა...
მინდა დავწერო რამე,
რაც რომ ანსხვავებს ყველას,
არ მინდა ჩემი ფიქრი,
გადმოვცე ლექსში მუზად...
მინდა დავწერო რამე,
რაც რომ ეხება ყველას,
მაგრამ არ მინდა სიტყვა,
ლექსით რომ ვუთხრა ყველას...
მინდა დავწერო რამე,
რამე მე ლამაზ ლექსად,
არ მინდა ჩემი ლექსი,
რომ მიამზგავსოთ სხვებსას...
მინდა დავწერო რამე,
მაგრამ გამიქრა მუზა,
როცა მე ამ ლექსს ვწერდი
მაინც ყველაფერი დუმდა